علم مديريت آموزشي ؛ مجموعه اي منسجم از دانش حاصل از کاربرد روش علمي به منظور توصيف خصوصيات و تبيين عناصر سازماني و روابط في مابين آنها در سازمانهاي آموزشي است.عناصر سازماني ؛ متشكل از  چهار سيستم بنيادي مي باشند : الف-  سيستم رفتاري (فرد ، گروه ، سازمان غير رسمي و ...) ب-  سيستم ساختاري ( ساختار سازماني ، اهداف رسمی ، مقررات ، سازمان رسمي و ...) ج-  سيستم تكنولوژيك ( فرایندها و روشهاي توليد ستاندها ، تجهيزات و ... ) د- سیستم محيطی ( مشتريان و ارباب رجوع ، رقبا ، جامعه ، دولت ، تامين كنندگان منابع و ... ).علم مدیریت آموزشی کارکردهای مدیریت آموزشی را بر تئوری و دانش علمی مبتنی می سازد. دانش مدیریت آموزشی سه حیطه مطالعاتی عمده را شامل می شود:۱-مدیریت آموزش عمومی۲- مدیریت آموزش کارکنان ۳- مدیریت آموزش عالی.

کاركردهای مديريت آموشي؛ فرايند برنامه ريزي ، سازماندهي ، رهبري و كنترل در سازمانهاي آموزشي است .

هدف مديريت آموزشي؛ بهبود اثربخشي ، بهره وري و كيفيت در سازمانهاي آموزشي است .

آموزش ؛ انتقال روشمند اطلاعات از عاملي معين به فرد (يا افراد)،  بگونه اي كه موجب يادگيري در او شود و يا حداقل،  هدف از اين انتقال،  ايجاد يادگيري در او باشد. یادگیری در سه حیطه کلی می تواند صورت پذیرد: یادگیری دانش ، یادگیری مهارت ، یادگیری نگرش و علایق .

يادگيري : اطلاعاتي كه توسط حواس دريافت مي شود پس از ورود به مغز ، به مدت يك ثانيه در حافضه حسي ذخيره مي گردند هرگاه اين اطلاعات مورد توجه و دقت قرار گيرند وارد حافظه كوتاه مدت شده و در حدود سي ثانيه در آن ذخيره مي شوند ، بخشي از اين اطلاعات كه مورد تكرار و مرور ذهني قرار گيرند و يا با اطلاعات آموخته شده قبلي ارتباط برقرار كنند و معني دار شوند به حافظه بلند مدت انتقال مي يابند و درآنجا سازماندهي شده و ذخيره مي شوند و بقيه فراموش مي گردند . اطلاعات ذخيره شده در حافظه بلند مدت مي توانند از چند دقيقه تا تمام عمر فرد در آن باقي بمانند . اطلاعات موجود در حافظه بلند مدت از قابليت زايش برخوردارند و هرگاه از طريق فرايند بينش و انديشه ، پردازش شوند مي توانند به اطلاعات جديدي منجر شوند. به اين ترتيب ، يادگيري زماني اتفاق مي افتد كه اطلاعات در حافظه بلند مدت ذخيره شود.

منبع وبلاگ آکادمی مدیریت آموزش